Kumpare: Parekoy

Sa lahat ng mga kumpare ko na naging karelasyon ko ay si Jaypee lang ang lalaking kinabaliwan ko. Tall, dark and handsome, mayroon na kasi kaming familiarity sa isa't isa dahil magkababaryo kami sa Bicol. Klasmeyt ko ang ate niya noong hayskul kung saan madalas akong tumambay sa bahay nila. Pinsang-buo siya ni Migs. Hindi kami nag-uusap dati dahil mayroon siyang circle of friends maliban sa mas matanda ako sa kanya ng tatlong taon. Patpatin pa nga siya noon at walang kadating-dating. Hindi pa ako lumalantad noon kaya pasimple lang ang paghanga ko sa mga kalalakihan pero hindi ko man lang naging type si Jaypee.

Muli kaming nagkita ni Jaypee noong February 2005. Piyesta noon sa baryo namin. Katatapos lang noon ng midterm exam namin kaya nakauwi ako galing sa pag-aaral ko sa Maynila. Pareho kaming ninong sa binyag ng pamangkin ko. Nakilala ko agad siya dahil sa tsinito niyang mga mata at sa kanyang trademark na kulay kayumangging kaligatan. Weakness ko pa naman ang ganung mga mata at kulay. Na-attract agad ako sa kanya at hindi na maalis ang paningin ko sa kanya. Nagkalaman ang kanyang patpating katawan at halatang batak sa mabigat na trabaho ang kanyang mga braso. Medyo nagkahiyaan pa kaming bumati sa isa't isa pero siya ang unang kumausap sa akin sa loob ng simbahan. Nagulat pa nga ako nang bigla niya akong akbayan habang nagpi-picture taking pagkatapos ng binyag. Langhap ko ang kanyang pabango na lalong nagpahina ng aking mga tuhod at kung wala lang kami sa loob ng simbahan ay nayakap ko siya nang mahigpit with matching kiss.

Pagkatapos ng binyag ay dumiretso na kami sa bahay ng pinsan ko (ama ng bininyagan). Kapatid ng nanay ni Jaypee ang asawa ng pinsan ko kaya pinsan niya ang bagong binyag na bata. Habang nag-iinuman ay masaya kaming nag-usap ng aming mga naging buhay after high school graduation kasama ang iba pa niyang mga pinsan. Nalaman kong pumunta siya sa poder ng tatay niya sa Cavite kung saan nagtrabaho raw siya bilang pahinante sa isang trucking service. Kaya pala maganda ang katawan niya. Habang tumatagal ay nagiging madaldal na siya at medyo "touchy" na rin pero hinayaan ko lang siya. Hindi ako masyadong lasing dahil sanay ako sa inuman kahit pa noong high school days. Hapon na nang magpaalam na ako sa kanilang umuwi.

"Sama na ako sa'yo. Uwi na rin ako. Medyo lasing na ako," sabi niya.

"Anong medyo lasing, lasing ka na kamo!" sabi naman ng pinsan ko. Tawanan sila.

"Kaya ko pa namang maglakad," palusot ni Jaypee.

"Hatid mo na 'yan, Lei," sabi ng pinsan ko.

Una naming madadaanan ang bahay nila kaysa sa amin kaya okay lang sa aking ihatid si Jaypee. Inalalayan ko siya sa pagtayo pero okay lang daw siya. Tahimik kaming naglakad palayo.

"Okay lang ba sa'yo?" tanong niya habang naglalakad kami.

"Ha? Ang alin?" balik tanong ko.

"Ang sumabay ako sa'yo pauwi," sagot niya.

"Ang drama mo! Bakit naman hindi?" naguguluhan kong tanong.

Biglang parang matutumba siya sa pagkahilo kaya mabilis ko siyang inalalayan. Iniakbay niya naman ang braso niya sa akin.

"Kala ko ba hindi ka lasing?" pabiro ko sa kanya.

"Inaantok lang ako. Wala kasi akong gaanong tulog kagabi," sabi niya.

Napadaan kami sa harap ng eskwelahan kung saan kami nag-elementary. Napahinto ako at napatingin sa main building. Kahit madilim ay aninag ko ang kislap ng bakal na flagpole at ang cemented bench sa malapit na kinulayan ng puting pintura. Maraming akong alaala sa eskwelahang ito, lalo na sa Oragon bothers na sina Jhun, Migs, at Vince.

"Bakit?" Nagtaka si Jaypee kaya napahinto rin ito.

"Wala," sagot ko at iginiya ko siya sa muling paglalakad. Emosyonal na ako ng mga panahong iyon kaya napaluha ako at hindi ko napigilang mapahikbi. Nasa harap na kami ng bahay nila at papasok na sa bakura. Hindi uso sa baryo namin ang pagkakaroon ng gate dahil magkakakilala naman ang mga tao at madalas ay kamag-anak ang nakatira sa katabing bahay.

"Umiiyak ka ba?" tanong ni Jaypee sabay hinto saka humarap sa akin.

"Hindi. Suminok lang ako," pagsisinungaling ko.

Hahawakan niya sana ang mukha ko pero agad akong umiwas at bumitaw sa kanya. Nawalan siya ng balanse at napaupo sa umpok ng carabao grass sa bakuran nila.

"Ay, sori!" Dali-dali akong lumapit sa kanya para alalayan siyang tumayo ulit.

Hahawakan ko na siya sa braso nang hilahin niya ako palapit sa kanya kaya napahiga siya habang napadapa ako sa ibabaw niya.

"Jaypee, ano 'ba!" Inis kong sabi at tatayo na sana ako nang yakapin niya ako at biglang hinalikan sa labi. Mariin. Kinukuyumos ang aking mga labi. Nagulat ako at parang tumigil ang mundo ko. Parang mga labi ni Migs. Bigla akong natauhan nang sumagi sa utak ko si Migs. Dali-dali akong tumayo at tumingin sa paligid. Mabuti na lang at malalim na ang gabi at tulog na ang mga tao sa bahay nila.

"Pasensiya na. Gusto ko lang maibsan ang nararamdaman mo," sabi ni Jaypee habang pinapagpag ang kanyang pantalon na nakaupo na. "Kanina ko pa kasi nakikita sa mga mata mo na nalulungkot ka kahit tumatawa ka sa mga biruan natin kanina."

Hindi ako umiimik. Hindi ako makakilos. Masyado ba akong transparent para makita niya ang tunay kong nararamdaman? Hindi ko inaasahang may malalim na personalidad si Jaypee. Ang impresyon ko kasi sa kanya ay happy-go-lucky at walang pakialam sa ibang tao.

"Okay lang," sabi ko. "Kaya mo na bang tumayo at pumasok sa inyo? Gusto ko nang umuwi."

"Lei, sorry... Huwag ka nang magalit sa akin..." pakiusap ni Jaypee.

"Okay na nga. Kalimutan na natin ang nangyari. Sige, mauna na ako," lumakad na ako palayo, patungo sa aming bahay sa kabilang street. Walang lingun-lingon at mabilis ang aking mga yabag.
Nakaramdam ako ng panlalata nang makarating sa bahay. Dumiretso ako sa aking kuwarto, ni-lock ang pinto at dumapa sa kama. Tuluyan nang tumulo ang aking mga luha hanggang sa makatulog ako...

Internet Technician 2

Padabog kong ibinaba ang telepono pagkatapos kong ireport ang problema sa aming internet connection. Dalawang araw na akong hindi makapag-internet dahil hindi ako maka-connect. Nag-i-error message. Magpapadala raw sila ng technician bukas para tingnan ang aking router at computer. Hindi tuloy ako makapaglaro ng mga paborito kong laro sa Facebook na Mafia Wars, Vampires Wars at Castle Age. Sa ngayon ay balik ako sa una kong libangan na pagbabasa ng libro. Malapit ko nang matapos ang second saga ng Twilight series na New Moon na ipapalabas bago matapos ang taon.

Nagising ako sa tahol ng aso namin. May kumakatok sa gate namin. Nakaidlip pala ako sa pagbabasa. Dali-dali kong inayos ang aking sarili at lumabas ng kuwarto para tingnan kung sino ang tao.

Nagulat ako nang mapagsino ang bisita. Si Gilbert!

Oragon Brothers: Black Sheep

Nasa ikaapat na taon na ko sa college nang puntahan ako ni Jhun para imbitahan sa kanyang kasal. Nang mga panahong iyon ay saglit kong nakalimutan si Migs dahil talagang na-miss ko ang aking kababata. Parang bumalik iyong feelings ko sa kanya noong mga bata pa kami. Dumagdag pa ang kawalan namin ng komunikasyon ni Migs simula noong magtrabaho siya rito sa Maynila. Hindi ko na makontak ang number niya at ayon sa mga kapatid niya ay lagi raw kasama ng amo nito sa mga out-of-town engagements. Namasukan kasing driver si Migs sa isang lady businessman sa Alabang. Dati kapag tinatawagan ko siya sa telepono ay lagi siyang may ginagawa at pakiramdam ko ay ayaw lang siya ipakausap. Wala naman akong magawa kundi ang maghintay sa kanyang tawag.

December na at malapit nang ikasal si Jhun. Sumapit ang bakasyon at magkahalong emosyon ang naramdaman ko habang bumibiyahe pauwi sa amin sa Bicol. Hindi ako masyadong masaya sa isiping ikakasal si Jhun sa babaeng nabuntis niya at hindi niya naman talagang mahal pero gagawin niya para sa batang isisilang. Naroon din ang pag-asang baka makauwi rin si Migs at magkita na rin kami sa wakas. Marami akong gustong itanong kay Migs, mga tanong na gusto kong maliwanagan. Ewan ko, overwhelmed ako nang mga panahong iyon kaya hindi ko mapigilang umiyak habang iniisip silang dalawa. Hanggang sa makatulog ako.

Nagising ako sa sigaw ng mga nagtitinda ng mga pagkain sa loob ng bus. Saglit na tumigil ang bus sa isang stop over station nito. Malapit na pala kami sa Naga City kung saan ako bababa. Ilang minuto lang at nasa Naga na kami. Sa terminal ng jeep papunta sa aming baryo ay nakilala ko ang mga dati kong klasmeyt na sina Alan, Jackson at Roy. Crush ko ang mga ito noong hayskul ako. Parehong driver sina Alan at Jackson samantalang konduktor si Roy. Sa jeep ni Alan ako sumakay dahil nauna itong bumiyahe kung saan si Roy ang konduktor kaya nakalibre ako sa pamasahe. Nangako akong dadalaw ako sa kanila para makapag-inuman kami dahil hindi raw siya siguradong makakarating sa kasal ni Jhun. Sa tabi ni Alan ako umupo kaya nakapag-kuwentuhan kami. Second cousin ko pala ang napangasawa niya at may anak na rin sila.

Pagdating ko sa bahay ay saglit akong nagpahinga at naidlip na rin. Hapon na ako nagising at naligo agad ako sa dagat kasama ang mga bata kong pinsan. Pinilit kong mag-enjoy at pinagod ko ang aking sarili sa paglangoy. Nagpapahinga ako sa dalampasigan nang may dumating na grupo ng mga kalalakihan para maligo rin. Napatingin ako sa lalaking kamukha nina Jhun, kulot rin ang buhok pero medyo patpatin ang katawan. Nagtatawanan sila habang patakbong lumusong sa tubig. Apat silang mga lalaki na nasa 19-20 ang edad. Limang taon akong hindi nakauwi sa amin kaya parang nanibago ako sa mga tao, hindi ko kilala yung tatlo pa niyang kasama. Hindi nila ako napansin dahil nasa tabi ako ng isang malaking bangkang de-motor. Nahulaan ko na si Vince ang nakita ko, ang bunsong lalaki nina Jhun. Nung huli kong kita sa kanya ay uhugin pa siya. Ngayon ay tumangkad bigla pero payat, hindi katulad nina Migs at Jhun na well-developed and katawan. Naalala ko naman si Migs, at napaluha na naman ako.

Nagpupunas ako ng luha nang may magsalita. "Okay ka lang?" Nagulat ako at nang pagtaas ko ng mukha ay nakita ko si Vince sa harap ko.

"Ha? Oo, napuwing lang ako," sagot ko.

"Dumating ka na pala. Hindi kita napansin kanina, sinabi lang sa akin ng mga pinsan mo." Umupo siya sa tabi ko.

"Kanina lang umaga. Kumusta na si Tito?" pangungumusta ko sa tatay nila.

"Ayun, sinusumpong na naman ng rayuma. Punta ka mamaya sa bahay, matutuwa iyon."

"Oo, ba." Saglit na katahimikan. Parang nahihiya ako.

"Punta ka ba sa kasal ni Kuya sa makalawa?" tanong ni Vince.

"Gusto niya nandoon ako."

"Pero gusto mo ba?" Nagulat ako sa tanong niya. Napatingin ako sa kanya, nagtatanong.

"Akala mo hindi ko alam, no. Remember, iisa lang ang kuwarto naming magkakapatid."

Namula ko sa sinabi ni Vince. Ibig bang sabihin ay alam niya ang nangyayari noon kapag natutulog ako sa bahay nila at katabi ko ang Kuya Jhun niya? Pero bata pa siya noon.

"Okay lang 'yun. Kung gusto mo ng kausap andito lang ako."

Biglang tinawag ng mga kaibigan niya si Vince.

"Kuwentuhan tayo mamaya sa bahay. Inuman tayo," sabay tapik niya sa aking balikat at tumayo na para lumusong ulit sa dagat. Hinabol ko siya ng tingin.

Kinagabihan pagkatapos ng hapunan ay nagpahangin ako sa balkonahe. Iniisip ko kung pupunta ba ako sa bahay nina Migs o hindi. Kaya lang naisip ko si Vince, baka naghihintay sa akin 'yun.

Nagulat ako sa tahol ng aming aso. Maya-maya lang ay lumitaw si Vince sa harap ng bahay namin.

"Sabi ko na nga ba, magdadalawang-isip ka. Kaya sinundo na kita. Gusto ka raw makita ni Papa."

Nakaramdam ako ng pagkapahiya. Oo nga pala, hindi ko pa nabibisita si Tito Vic. "Wait lang, magbibihis lang ako." Pagpasok ko sa kuwarto ay ang picture namin ni Migs ang nakita ko sa ibabaw ng desk ko. Kinuha ko iyon. Tinitigan. Mayamaya ay itinaob ko ito. Kinuha ko sa bag ang paboritong red wine ni Tito Vic.

Narinig kong kausap ni Vince ang lola ko. Ipinagpaalam niya ako.

Habang naglalakad papunta sa kanila ay napansin kong hindi straight ang paglalakad ni Vince. Siguro nakainom na. Napadaan kami sa harap ng elementary school namin.

"Ihi lang ako," paalam niya habang nakatingin lang ako sa paaralan namin. Maraming alaala ang bumalik sa akin. Pinigilan ko ang luhang gustong umalpas sa aking mga mata pero hindi ako nagtagumpay. Mabilis kong pinahid ang aking luha.

"Gusto mong pumasok," tanong niya.

Nagulat ako sa tanong niya. Tapos na pala siyang umihi at nakatingin sa akin. Namula ang pakiramdam ko kasi baka napansin niya ang pagpahid ko sa aking luha.

"Baka gusto mong may makausap," sabi niya.

Nakita nga niya. "Hindi, bukas na lang. Balak ko talagang bumisita rito para kumuha ng mga picture. Saka naghihintay sa atin si Tito."

"Okay lang iyon. May mga kainuman 'yun ngayon sa bahay. Baka lasing na iyon pagdating natin." Kinuha niya ang bote ng alak sa akin at bigla siyang tumalon sa bakod ng eskwelahan. Nahiya naman akong tumanggi. Saka nang-eengganyo ang malamig na simoy ng hanging nagmumula sa karagatan. Tahimik kaming naglakad patungo sa isang bench sa harap ng flagpole. Naupo siya. Tahimik pa rin. Umupo ako sa kabilang side.

"Ang layo mo naman," reklamo niya kaya lumipat siya sa tabi ko. Tahimik lang akong nakiramdam. Mixed emotions ng nakaraan at ng kasalukuyan.

"Baka gusto mong mag-share. Handa akong makinig," sabi niya.

Na-touched ako sa sinabi niya. Ewan ko ba, naging weird ako nitong mga nakaraang araw. Naging emotional. Napahagulhol ako. Bigla niya akong niyakap.

"Kalimutan mo na si Kuya Jhun. Marami pa namang iba diyan," pang-aalo niya.

Napatigil ako. Hindi nga pala alam ni Vince ang tungkol sa amin ng Kuya Migs niya. Akala niya ay magbarkada lang kami ni Migs. Sabagay, inilihim talaga namin ni Migs ang aming relasyon dahil baka hindi kami maintindihan ng mga tao. Ang tungkol kay Jhun lang ang alam ni Vincent. Iniisip niyang kaya ako nagkakaganito ay dahil sa Kuya Jhun niya.

Huminga ako nang malalim. Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin.

"Okay na ako. Salamat."

"Sure ka?" paniniyak niya.

"Oo. Tara na."

Akmang tatayo ako nang pigilan niya ang aking kamay. "Bakit?"

"Saglit lang. Puwedeng umupo ka ulit sa tabi ko."

Nagtataka man ay sumunod ako sa gusto niya. Inakbayan niya ako. Ramdam ko ang hininga niya sa aking tenga. Kinilabutan ako.

"Lei, tutulungan kitang makalimot si Kuya," bulong niya. Hinalikan niya ang tenga ko.

Nanlamig ang katawan ko. Bigla akong napatayo. "Vince, ano bang sinasabi mo?"

"I'm sorry. Na-offend ba kita?" nag-aalalang tanong niya.

"It's okay. Tayo na sa inyo."

Tumayo na rin si Vince at kinuha ang alak. Nauna akong naglakad papunta sa bahay nila. Nakabibinging katahimikan hanggang makarating kami sa kanila.

Tuwang-tuwang niyakap ako ni Tito Vic. Kamukha talaga siya ni Jhun. I still miss Jhun but the feeling is gone. Friend na lang ang turing ko sa kanya.

Sa sala ay andoon ang mga barkada ni Vince na kilala ko rin dahil ang ilan ay mga kapatid ng mga high school friends ko. Parang walang nangyaring nag-join kami ni Vince sa inuman nila. Panay ang biro ni Vince at tawa nang tawa naman ang mga kaibigan niya. Pangiti-ngiti lang ako lalo na kapag napapadako sa akin ang tingin ni Vince. Medyo tipsy na ako nang mag-ayang magsiuwi ang mga kabataan. Si Tito Vic ay maagang natulog. Kaming dalawa na lang ni Vince ang naiwan. Palabas na ako ng pinto nang pigilan ako ni Vince.

"Dito ka na matulog."

"Huwag na. Uwi na lang ako."

"Para ka namang others. Magtatampo ako sa iyo 'pag umuwi ka."

Hindi na ako nakipagtalo. Tutal, madalas naman akong matulog sa kanila ever since. Naisip ko rin, gusto ko ulit maranasan ang pakiramdam kapag natutulog ako sa bahay nila.

Dumiretso na ako sa kuwarto. Ang kuwartong ito ang naging piping saksi ng pagmamahalan namin noon ni Jhun. Madalas din akong matulog dito katabi ni Migs pero never kaming nag-sex sa kuwartong ito. Para safe ay sa aking kuwarto kami nagla-lovemaking ni Migs. Inaantok na ako kaya humiga agad ako sa kama kahit hindi pa ako naghihilamos. Nakatulog ako nang mahimbing.

Naalimpungatan ako sa bigat na dumadagan sa akin. Si Vince, nakayakap sa akin habang natutulog. Sa liwanag na nagmumula sa sala at tumagos sa kisame, napagmasdan ko ang mukha ni Vince. May sarili siyang appeal although pinakaguwapo talaga sa kanila si Migs. Wala akong masyadong alam kay Vince maliban sa pasaway na anak. Ilang beses na siyang bumagsak sa klase at hindi na itinuloy ang pag-aaral dahil may nakaaway na teacher. Mas madalas ay nasa barkada ang oras nito kaysa tumulong kay Tito Vic sa pamamalakad ng kanilang bukid. Alak, sugal, sigarilyo at babae. Iyan ang mga bisyo ni Vince. Papalit-palit ng girlfriend at lagi raw nahuhuling may babaeing dinadala sa kubo nila sa tumana. Sabagay, nakaka-attract rin kasi ang bad boys. Ilang beses na rin akong nagkagusto sa mga tulad nila simula hayskul hanggang pati sa kolehiyo.

Gumalaw si Vince. Nasagi ng tuhod ko ang kanyang naninigas na ari. Umaga na kasi. Para akong nakuryente. Pinasok ng kademonyohan ang utak ko. Inabot ng aking kamay ang flagpole. Super tigas nga. Mahaba rin ito gaya ng kay Migs. Medyo may tama pa ako ng ispiritu ng alak. Pinisil ko ito at hindi ko napigilan ang panggigigil ko. Nagising si Vince sa ginawa ko at nagulat pa ako nang magmulat siya ng mga mata. Agad kong binawi ang aking kamay. Ngumiti lang siya sa akin at kinuhang muli ang aking kamay. Umayos siya ng higa. Ipinatong niya ang aking kamay sa kanyang kahindigan. Hinayaan ko lang siya. Hindi ako makatingin sa kanya. Pinagpala ko ang kanyang kagitingan.

Oragon Brothers: Kababata

Bata pa lang ako ay alam ko nang may kakaiba akong pagtingin sa kapwa ko batang lalaki. Nahihiya akong makipaglaro sa kanila at palaging mga batang babae ang kasama ko sa paglalaro o pagliliwaliw sa plasa. Subalit iba si Jhun, ang apo ng kaibigang matalik ng lola ko. Kaklase ko siya mula Grade 1 hanggang Second Year High School. Anim silang magkakapatid at siya ang panganay. Mas matanda siya sa aking ng isang taon. Naging klasmeyt ko siya dahil dalawang taon siya sa Grade 1. Wala pa kasing kindergarten sa aming baryo noon kaya kadalasan ay dalawang taon ang ginugugol ng mga bata sa Grade 1 upang matutong mabuti.

Dahil matalik na magkaibigan ang aming mga lola, laging pumupunta sa bahay ng lola ni Jhun, si Lola Caling, ang lola ko, at siyempre kasama ako lagi. Nasa Maynila kasi ang mga magulang ko at ang lola ko ang nag-aalaga sa akin. Nasa likod ng bahay ni Lola Caling ang bahay nina Jhun. Kapag abala na sa pagkukuwentuhan ang dalawang matanda, agad akong nagpapaalam sa lola ko para pumunta sa bahay nina Jhun sa likuran. Dalawang lalaki ang sumunod kay Jhun, sina Migs at Vince. Hindi ko masyadong nakakalaro sina Migs at Vince dahil may sarili rin silang mga circle of friends. Kami ni Jhun ay madalas sa kanilang kuwarto nagkukulitan, nagkikilitian, nagpipitikan ng lastiko, nagsusulatan sa aming nga katawan. Sabay din kaming gumawa ng mga assignments at projects sa school sa tulong ni Tito Efren, ang kanyang ama.

Dahil sa madalas naming pagkikita ni Jhun ay hindi maiiwasang hindi mahulog ang aking loob sa kanya. Subalit walang nakababatid ng espesyal na pagtingin ko kay Jhun. Hanggang sa magkahiwalay kami ng landas ay hindi ko nasabi sa kanya ang tunay kong nararamdaman, na mahal na mahal ko siya.

Summer 1997. Inatake ako ng malubhang sakit sa tiyan. Dinala ako sa Maynila para operahan ulit sa bituka sanhi ng komplikasyon sa dating operasyon noong ako ay bata pa. Nagpagaling ako sa bahay ng nanay ko kasama ang kanyang bagong asawa. Anim na buwan akong nasa Maynila at sulat lang ang naging komunikasyon namin ni Jhun. Pero hindi yata talagang mahilig ang mga lalaki sa pagsulat. Dumalang na ang pagdating ng sulat na natatanggap ko galing kay Jhun. Nabalitaan ko rin na mayroon na siyang kasintahan na taga-kabilang baryo. Umiyak ako nang malaman ko iyon. Hanggang sa hindi na rin ako nagpadala ng sulat.

Isang gabi ay naisipan kong lumabas ng bahay para magpahangin. Naiisip ko pa rin ang pagkakaroon ng girlfriend ni Jhun kaya dinaan ko na lang sa paglalakad ang nadarama kong kalungkutan. Malapit sa aming bahay ay may isang commercial building na may furniture shop. Napaupo ako sa bakod na bato gilid ng naturang building upang makapagpahinga. Ilang minuto na akong nakaupo nang lapitan ako ng guwardiya ng shop. Bawal raw umupo roon kaya umuwi na ako sa bahay.

Pag-uwi ko sa bahay ay nagtaka ako dahil bukas ang gate. Pagpasok ko ay nakita kong may kausap ang nanay ko. Parang pamilyar ang nakatalikod na babae. Kinabahan ako. Nakita ako ng nanay ko.

"Lei, andito sina Tita Glo mo," sabi na nanay ko.

Tama nga ang hinala ko, si Tita Glo na nanay ni Jhun. Lumapit ako at nagmano kay Tita Glo. Wala akong nakitang kasama niya kaya nadismaya ako.

"Kasama ko si Jhun, andun sa kuwarto at ipinasok ang mga gamit," sabi ni Tita Glo.

Dali-dali akong pumasok sa guest room pero walang tao. Pero nasa ibabaw ng kama ang mga bag ng damit. Napatigil ako sa pintuan. Bumukas ang pinto ng banyo. Lumabas ang taong hinahanap ko, si Jhun. Hindi ko napigilan ang aking sarili at tumakbo ako palapit sa kanya para yumakap. Nagulat siya sa ginawa ko kaya para siyang tuod sa pagkakatayo. Humingi agad ako ng paumanhin sabay kalas ng pagkakayakap ko sa kanya. Siya naman itong nagbago ang ekspresyon sa mukha. Bigla niya akong kiniliti sa tagiliran. Napa-aray ako. Doon niya na-realize na inoperahan nga pala ako sa tiyan. Nag-sorry agad siya at sabay kaming nagkatawanan.

Walang puknat ang kuwentuhan namin. Dumako ang topic namin sa kanyang girlfriend. Bigla akong nawalan ng gana, hindi ko alam kung nahalata niya iyon. Pero nakikinig pa rin ako sa kuwento niya kung paano niya niligawan 'yung babae, na minsan raw ay nagyayakapan at naghahalikan sila. Nagulat ako nang aminin niyang muntik na raw may mangyari sa kanila nung babae. Magtatanong sana ako kung anong nangyari pero dumating ang nanay ko at inaya na kaming maghapunan.

Pagkatapos kumain at makapaglinis ay inaya ako ni Jhun na ituloy ang kuwentuhan namin. Nagpaalam ako sa nanay ko kung puwedeng sa kuwarto ko matulog si Jhun at pumayag naman siya. Pagpasok sa kuwarto ay biglang ni-lock ni Jhun ang kuwarto ko. Deadma lang ako pero kinabahan ako.

Inaayos ko ang aming higaan habang nakatayo lang si Jhun sa harap ng kama. Mayamaya ay kinuha niya ang isang unan at ibinato sa akin. Nagulat ako pero dinampot ko rin ang unang inihagis niya at ibinato ko rin ito sa kanya. Pinatay ko ang ilaw at tanging ang lampshade sa tabi ng kama ang binuksan ko. Tapos tumalon ako sa kabilang kama kaya hinabol niya ako. Habulan, batuhan ng unan. Katulad noong maliliit pa kami. Napagod agad ako kaya napahiga ako sa kama. Tumabi sa akin si Jhun. Napatingin ako sa kanya habang taas-baba ang kanyang dibdib sa paghinga. Mas lalong naging guwapo ang kanyang itsura. Napangiti siya. Lumabas ang mga biloy niya sa pisngi. Mayamaya ay naging seryoso.

"Lei, okay na ba ang tiyan mo?" tanong niya.

"Magaling na ang sugat pero maraming bawal gawin gaya ng pagbubuhat ng mabigat, paglalaro ng basketbol at iba pa," sagot ko.

"Alalang-alala ako sa iyo noong sinumpomg ka ng sakit sa tiyan sa eskwelahan. Natakot ako," sabi niya.

"Talaga? Eh bakit hindi mo ako dinalaw sa ospital?" sumbat ko.

"Patawa ka. Parang ang lapit ng Maynila sa Bicol," tugon niya habang nakapikit.

"Biro lang. Alam ko namang imposible. Pero salamat. Masaya ako at andito ka,'' saad ko.

Sandaling katahimikan. Nilingon ko si Jhun. Nakatulog na pala ang damuho. Sa tulong ng ilaw na nagmumula sa lampshade ay napagmasdan kong maige ang mukha ni Jhun. Mayroon na siyang manipis na bigote. Mas lumaki ang mga masel sa braso at dibdib dulot ng pagtatrabaho sa bukid.
Hindi ko napigilang lumapit sa kanya. Lalo kong isiniksik ang sarili ko sa kanya. Nalanghap ko ang kanyang amoy, lalaking-lalaki. Hinaplos ng aking mga daliri ang kanyang buhok, mukha, dibdib, tiyan, at pinisil ko ang kanyang hita. Mahimbing ang tulog niya, napagod siguro sa biyahe. Mahal na mahal ko si Jhun, higit pa sa isang kaibigan. Sumagi sa aking alaala ang mga masasayang pangyayari sa aming dalawa ni Jhun. Mahigpit ko siyang niyakap hanggang sa makatulog ako.

Nagising ako sa yugyog ni Jhun. "Bangon na, tanghali na," sabi niya.

Marahan kong iminulat ang aking mga mata. Inaantok pa ako. Ipinikit ko ulit ang aking mga mata. Nagulat ako nang may humampas sa aking unan. Si Jhun.

"Bangon na, samahan mo akong pumunta sa plasa. Pasyal tayo," aya ni Jhun.

Bumalikwas ako ng bangon. Hinampas ko rin ng unan si Jhun.

Ipinasyal ko si Jhun sa lahat ng magagandang lugar na alam ko rito sa Maynila. Si Tita Glo ay abala sa pag-asikaso ng mga papeles na gagamitin niya pagpunta sa Italy para magtrabaho. Mga apat na araw lang ang inilagi nina Jhun bago sila umuwi sa aming baryo sa Bicol. Sa huling gabi nina Jhun sa aming bahay ay may nangyaring hindi ko inaasahan.

Naging emosyonal ang naging kuwentuhan namin ni Jhun. Nalulungkot siya sa nalalapit na pag-alis ni Tita Glo. Ayaw niya sanang mag-abroad si Tita pero kailangan dahil may apat pa siyang mga kapatid na nag-aaral. Sinabi ko sa kanya na mabilis lang ang dalawang taon. Hindi pa rin kumalma si Jhun. Niyapos ko na lang siya ng mahigpit. Hinaplos ko ang kanyang ulo at likod. Niyakap niya rin ako. Mayamaya ay nagsalita si Jhun.

"Lei, salamat ha. Napakabuti mong kaibigan. Simula bata pa tayo ay ikaw na lagi ang karamay ko. Hindi ko alam kung paano kita mababayaran."

"Bakit, sinisingil ba kita? Saka ganoon talaga ang magkaibigan, nagdadamayan. Kusang-loob kong ginawa ang mga bagay na sa tingin ko ay makabubuti sa ating pagiging magkaibigan. Ikaw rin naman ay naging mabuting kaibigan sa akin."

Humarap si Jhun sa akin. Hinawakan niya ang aking mukha. Matiim ko siyang tinitigan, nagtatanong ang aking mga paningin. Ngumiti lang si Jhun. Napapikit ako nang lumapit ang kanyang mukha sa akin. Naramdaman ko ang pagdampi ng kanyang mga labi sa aking noo. Tapos sa aking ilong. Pati sa aking malalambot na mga labi. Napasinghap ako. Napadilat.

"Jhun, anong ginagawa mo," kunwaring tanong ko.

"Wala," sabi niya at ginulo ang aking buhok. "Matulog na nga tayo", sabay hila niya sa akin pahiga kaya napasubsob ako sa kanyang matipunong dibdib.

Hinayaan ko na lang si Jhun sa ginawa niya. Marahn niya ring hinaplos ang aking buhok. Napakislot ako dahil may kiliti ako sa ulo. Niyakap ko na lang siya nang mahigpit. Nakatulog ako habang nakadagan sa kanya.

Paggising ko ay wala na sina Jhun at Tita Glo. Sabi ng nanay ko ay hindi na raw ako pinagising ni Jhun. Nagkulong ako kuwarto nang maghapong iyon. Hindi ko alam kung magiging masaya ako o malulungkot. Mas pinili ko ang umiyak. Naaawa ako kay Jhun. Gusto ko siyang tulungan pero hindi ko alam kung paano at saan magsisimula.

Tatlong taong hindi kami nagkita ni Jhun. Ang balita ko ay nangibang-bayan daw siya para maghanap ng trabaho. Hindi niya tinapos ang hayskul, isang taon na lang sana at graduate na siya. Hindi gaanong masaya ang ikatlong taon ko sa hayskul. Nag-iba lang ang mundo ko nang makadaupang-palad ko ulit si Migs, ang kapatid ni Jhun na sumunod sa kanya.

Nagkita ulit kami ni Jhun at nagkausap noong nasa UP Diliman na ako. Pumunta siya noon sa dormitory na tinutuluyan ko. Iyon ay upang sabihing mag-aasawa na siya. Iyon din ang naging huling yakap ko sa kanya. Hanggang ngayon ay hindi na kami nagkita at maging sina Migs ay walang balita sa kanya.

Lunch with Man in Blue Uniform

Hangos akong papasok sa aming opisina nang mabangga ko sa hallway ang isang lalaking nakasuot ng blue uniform. Isa siya sa mga maintenance o utility man sa building na inuupahan ng kumpanya namin. Bigla siyang napatingin sa akin, nagtataka. Agad akong nag-sorry sa kanya pero natigilan ako sa mukha niya. Guwapo ang lalaki, kahawig ng swimmer at artistang si Enchong Dee. Mabilis din akong nahimasmasan dahil naalala kong malapit na akong maleyt sa shift ako.

Habang nasa trabaho ay naaalala ko paminsan-minsan ang utility man na nabangga ko. First time ko siyang nakita sa building namin. Baka bagong pasok, naisip ko. Sana makita ko ulit siya para makilala at makilatis. Hehe. Dumating ang queuing at saglit ko siyang nakalimutan.

Lunch break. Bibili sana ako ng pagkain pero pagbukas ko sa wallet ko ay puro barya na lang ang laman. Pumunta ako sa bangkong katapat ng aming opisina para mag-withdraw. Asar na asar ako dahil offline ang ATM sa tapat ng opisina namin. Nagugutom na pati ako kaya medyo mainit ang ulo ko.

Umikot ako ng building para maghanap ng iba pang ATM pero wala ring bukas. Hindi ko naman magamit ang ATM card ko sa ibang bangko dahil payroll account ang gamit ko at limitado lang ang bangkong puwede naming magamit para mag-withdraw. Naisipan kong bumalik na lang sa opisina para manghiram na lang sa katrabaho ko.

Sa tabi ng building namin ay may parking space para sa katabi naming condominium. Nagpahinga muna ako dahil napagod ako sa kalalakad para maghanap ng ATM. Nagpahid ako ng pawis gamit ang aking panyo at ipinaypay ko ito sa aking leeg. Nagulat ako nang may nagsalita.

"Napagod ka, sir?" sabi ng lalaki. Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses. Nasa kanan ko ang lalaki. Hindi ko siya napansin dahil dark color ang uniform nya.

"Oo, pare. Naghanap kasi ako ng ATM," sagot ko.

"Yosi, gusto mo?" tanong nya.

"No, I don't smoke," sagot ko.

Biglang may dumating na sasakyan na magpa-parking at tinamaan siya ng ilaw. Nagulat ako dahil si utility man pala iyon.

"Ikaw pala 'yan?" bulalas ko. Napangiti siya. Nakilala niya rin pala ako. Nakita niya ako kaninang dumaan. Siya raw si Alex. Bago nga siyang pasok sa agency nila. Habang nagsasalita siya ay nakatitig ako sa kanya. Guwapo pala talaga siya lalo na sa malapitan. Ewan ko ba, nalibugan ako sa kaguwapuhan ng lalaking 'to. Lakas ng tama sa akin, hindi ako basta naa-atttract sa lalaki pero 'tong isang ito mukhang tinamaan ako ng libog. Dumako ang tingin ko sa bukol niya sa pantalon. Mukhang may maipagmamalaki, nasaloob ko.

"Sir, baka matunaw ako niyan ha," wika nya.

Para naman akong napahiya kaya binawi ko na tingin ko. Nagpaalam na rin ako. "Pare, alis na 'ko," sabi ko nang may bigla siyang sinabi sa akin.

"Gusto mo ba, sir?" tanong niya.

"Ha?" sagot ko. Kunwari hindi ko siya narinig pero halos sumigaw na ako ng OO.

"Sabi ko, trip mo ba 'ko?" tanong niya.

Medyo natigilan ako. "Ok lang, game ka ba?" bantulot na tugon ko.

"Sunod ka sa akin. May alam akong lugar," wika niya.

Napaisip ako. 'Tang ina... shit... totoo ba 'to? Matitikman ko itong guwapong ito? Shit, bahala na. Titi na ito. Sayang naman kung tatanggihan ko pa. Saka type na type ko naman siya eh. Lumakad na siya kasunod ako. Pumasok ulit kami sa building, sumakay ng elevator. Tumigil kami sa 8th floor. Hindi pa ako nakarating sa lugar na ito dahil 14th floor ang opisina namin. Pumasok kami sa isang kuwarto, parang opisina nila.

"Ako lang tao ngayon dito. Duty pa kasi ng kasama ko. Lunch break ko," paliwanag ni Alex. Sinuri ko ang loob ng kuwarto. May mesa sa gilid at maliit na sofa sa tabi. Paglingon ko sa kanya ay bigla niya akong siniil ng halik sabay yapos sa akin. Libog na libog din pala ang mokong.

"Kantutin kita, sir ha. Taglibog ako ngayon," wika nya. Bigla niyang binuksan ang zipper ng pants niya, inilabas ang titi nya. "Subo mo," utos niya. Luhod agad ako. Isinubo ko ang titi niya. Shit, ang bango ng titi niya, malinis sa katawan ang mokong. Malaki rin ang titi nya. "Hmmm... hmmmm... hmmmm... sarap titi mo, 'tol," sabi ko. "Sige pa, 'sir, isagad mo... ahhhhhh! Galing mo pala," anas niya.

Sinasagad ko talaga ang titi nya. Ewan ko ba, tindi ng libog ko sa isang ito, guwapo kasi at may malaki pang titi. Halos sagad-sagaran talaga ang pagkakachupa ko sa titi nya. Bango ng bulbol at bayag. Pinatuwad ko siya, ibinuka ko pisngi ng puwet niya at dinilaan ko ang butas. "Puta sarrrrrrrrrrap, 'sir! Siggggeeeee pa," pakiusap niya habang lalo kong dinidilaan butas nya... Nilawayan ko ang isa kong daliri at ipinasok sa butas nya. "Aaaahhhhhh... sarap..." ungol niya. 'Tang ina, nalilibugan ang mokong sa pag-finger ko sa kanya.

Pinaharap ko ulit siya, tayung-tayo talaga ang burat niya. Isinubo ko ulit ito, sagad ulit."Kantutin kita, 'sir," bulong niya. Tumayo ako, hinubad ko ang pantalon ko, ibinaba ko hanggang tuhod. Itinutok naman niya ang titi niya habang nilawayan ko ang aking likuran. Naramdaman ko ang ulo ng titi nya. "Aaaaahhhhhh, dahan-dahan lang, 'pare. Ang laki ng titi mo. Baka mapunit ang puwet ko." Dinahan-dahan naman niya kaya lang nasasaktan pa rin ako. Ewan ko, 'di ko yata kaya ang size niya pero mapilit ang gago. Tiisin ko na lang daw kasi malapit na sya. So wala nako choice kundi tanggapin ang kalakihan niya. Isang matinding ulos ang ginawa niya at pakiramdam ko parang nahati ang katawan ko. "Arayyyyyy, 'tang ina 'pare! Ang sakit, shit..." mura ko, pero hindi na ako inintindi ng mokong. Tuloy lang siya sa pagkantot sa likod ko. "Sarap mo... ahhhhhhhhh ump ump ump ahhhhhhhh malapit na ko!!!" ungol nya.

Tuloy siya sa pagbayo hanggang... "Ayan na, sir, ayan na!!! Aaaaahhhhhhh!!!" ungol nya. Naramdaman ko na lang ang pagragasa ng katas niya sa kaloob-looban ko. Ang init ng tamod niya, mukhang madami dahil noong hinugot niya sa puwet ko ay may umagos pang katas sa hita ko. Hinimod ko utong niya habang masturbate ko ang aking titi. Ang sarap niya talag. Malinis kasi ang katawan niya. Itinaas ko ang mga kili-kili niya at dinilaan ko rin ang mga ito. Uummmmm, ambango niya talaga at malinis.... Nakita kong tumayo na naman ang titi nya. "'Pare, pwede bang isa pa?" tanong ko. Tumango ang mokong, tumuwad ako ulit, at agad nyang itinutok ang titi nya... matigas. Marahan siyang kumadyot. "Shit, ang sarap!!!" sabi ko. "Sige lang, pare, kantot mo pa ako... Iputok mo ulit sa loob ko. Malapit na rin akong labasan sa pagma-masturbate ko habang binabayo niya ang puwet ko. "Aaaaahhhhhh ayan na ako, 'pare... Aaaaahhhhhhhh... Aaaaahhhhh!!!" ungol ko. "Eto na rin ako... Aaaahhhhhhhhh... Shit... Aaaaahhhhhhhhh... Aaaaahhhhhhhhhhh." Nilabasan ulit siya sa loob ko. Dami kong tamod. Nag-ayos kami ng aming mga sarili at lumabas kami sa kuwartong iyon. Buti na lang at walang nakakita sa amin. Hinatid niya ako hanggang elevator. Bago ako sumakay ay hinalikan niya ako sa labi. "Next time ulit", bulong niya sa akin. Habang pabalik ako sa opisina napatingin ako sa aking relo. Shit, ten minutes na lang ang natitira sa akin. Sapat lang para makapag-ttothbrush ako. Subalit hindi ko maiwasan ang mapangiti. Kakaibang lunch ang nakain ko. Hehe.

Hanggang ngayon ay nagkikita pa rin kami ni Alex at inuulit namin ang aming ginawa kapag inaabutan siya ng libog.